|
|
|
|
|
MEDITATIE
MEDITATIE
Leven na Pasen
Zo moet ook u uzelf zien: dood voor de zonde, maar in Christus Jezus levend voor God. (Romeinen 6:11. NBV21)
Nee, Paulus heeft het nauwelijks over het leven van Jezus maar des te meer over zijn betekenis. In deze tijd na Pasen hebben wij daar ook meer belangstelling voor. We zingen dat Jezus is opgestaan: Wat bedoel je daarmee en wat betekent dat voor ons en de wereld?
Zolang ik me kan herinneren intrigeert bovenstaande regel me. Het Griekse werkwoord betekent: Beschouw jezelf als, houdt het daarvoor dat…, in het Engels: consider. Een aansporing om de verandering te benoemen die zich in jou voltrokken heeft en voltrekt. Het oude, negatieve, egocentrische achter je laten. Nu je in Jezus leeft doe je van harte het goede. Hoeveel moed heb je nodig om jezelf zo positief te beschouwen? Bijbelkenners weten dat Paulus in het volgende hoofdstuk heel diep gaat in zelfkritiek maar dan in hoofdstuk 8 jubelt dat het werkelijk lukt om de geboden te volbrengen omdat de Geest je vervult.
In de kerk is lang, passend bij die tijden, de nadruk gelegd op de onmacht van de mens en de genade van God. Wij zijn nu vaak wel erg mondig, autonoom en zelfredzaam; wij doen alsof het leven maakbaar is. Dat is een ander uiterste.
De tijd van Pasen tot Pinksteren is een vrolijke tijd in de kerk. Het gaat lukken! Liefde is te doen. Jij kunt het ook, meegaan met Jezus. Een open mens worden. De angst en argwaan voorbij. In je persoonlijk leven met een evenwicht van zelfspot en zelfrespect. In de maatschappij kritisch en complimenteus. Het kwaad benoemen maar niet cynisch worden. In de liturgie zingen we veel en opgetogen deze weken; de zachte krachten zullen winnen.
Het is een manier van kijken en leven die Paulus aanbeveelt. Ik denk dat ook wij daar nu weer hard aan toe zijn. Want er is zoveel geweld, haat, spierballentaal, verwijten en argwaan. Het drijft ons verder uit elkaar. Het is een kunst om daar niet negatief maar positief tegenin te gaan. In Galaten 5 zet Paulus de werken van ‘het vlees’ tegenover de Vrucht van de Geest. Het kwade overwinnen door het goede. Niet vanuit ergernis maar vanuit mededogen reageren. Uitnodigend en bevestigend leven. Dat moet de een van verder halen dan de ander. Daar kunnen we elkaar aanvullen, zo verschillend als we zijn. Een levende gemeenschap, lichaam van Christus wagen we dat te noemen. De wereld smacht er naar.
Mijn favoriete Paasverhaaltje. De groenteboer van zes huizen verderop die onze knapenclub leidde, zei het zo: ‘Wandelen als nieuwgeboren mens betekent voor mij dat ik geen rotte appels meer verkoop. Die zijn er nog wel maar die stop ik niet meer stiekem onderin de zak. Dat wil ik niet meer. Klazien maakt er appelmoes van.’
Ds. Cornelis Romkes
| | terug
|
| |
|
|
|
|
.jpg)
Indien u als lid bent ingeschreven in één van de Protestantse wijkgemeentes, dan kunt u zich abonneren op het KLANKBORD.
Klik